Biust okiem artystów
Sztuka ma już stałe miejsce na blogu Mandali. W poprzednich odsłonach naszego cyklu przywołaliśmy dzieła wielkich mistrzów przedstawiające piękno ludzkiego ciała, a także współczesne prace artystów wykorzystujących w swoich pracach np. włosy. Tym razem zajmiemy się piersiami – jednym z głównych atrybutów kobiecości.
Dawno dawno temu
Przedstawienia kobiecych piersi pojawiły się już w okresie prehistorycznym, czego dowodem jest wspomniana przy okazji pośladków figurka Wenus z Willendorfu z epoki paleolitu. W starożytnej Grecji na słynnych wazach Euphroniosa również pojawiały się nagie postaci kobiece, chociaż, jak możemy zaobserwować poniżej, wygląd samych piersi nie był zbyt zgodny z anatomią. Prawdopodobnie wynikało to z faktu, że w starożytności nie wszyscy mieli możliwość obcowania z nagim kobiecym ciałem. Chociaż oczywiście zdarzają się bardziej realistyczne przedstawienia, jak chociażby Wenus z Milo czy Amazonki.
Amazonka Fidiasz / Wenus z Milo
Matki karmiące
W późniejszych epokach nagi biust pojawiał się nie tylko w przedstawieniach postaci mitologicznych, lecz także biblijnych, na przykład Ewy w scenach wypędzenia z raju.
Hans Memling „Adam i Ewa” / Adam and Eve (c. 1711). Adriaen van der Werff
Najczęściej malowano jednak wizerunek… karmiącej Matki Boskiej. Widok Maryi z odsłoniętą piersią nie był wówczas niczym nadzwyczajnym i nikogo nie gorszył :).
/ „Descanso en la Huida a Egipto”, Gérard David/ Madonna and Child,Jean Fouquet
Akty
Oczywiście kobiece piersi służą nie tylko do karmienia, choć to niewątpliwie ważna ich funkcja. Dla wielu kobiet, i chyba większości mężczyzn, biust to jednak przede wszystkim atrybut kobiecości, co potwierdzają akty wielkich mistrzów.
Manet „Olympia” / Helene Fourment – RUBENS
Chociaż, jak pokazuje historia malarstwa, czasami był przedstawiany w charakterystycznym dla artysty stylu i niekoniecznie musiał dążyć do tradycyjnego ideału piękna.
Pablo Picasso „Les Demoiselles d’Avignon” / Black-Haired Nude Girl Standing by Egon Schiele
Sztuka współczesna
Dla współczesnych artystów, a zwłaszcza artystek, nagość jest środkiem wyrazu w dyskusji na tematy polityczne i społeczne. W końcu piersi to nie tylko atrybut kobiecości, lecz także element naszej tożsamości.